تقدیم به کسانی که پدر خود را از دست داده اند

تقدیم به کسانی که پدر خود را از دست داده اند:

امشب از شعر پرم، کو قلم و دفتر من

آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو

تک و تنها و غریبم، تو کجایی پدرم

آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو

بس که دلتنگ توام، از سر شب تا حالا

آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو

جانِ من حرف بزن، امر بفرما پدرم

آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو

کوچه پس کوچه این شهر پر از تنهایی است

آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو

جانِ من زود بیا، بغلم کن پدرم

آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو

ای به قربان تو فرزند، بیا دلتنگم

آنقَدَر واژه به پای تو بریزم که نگو

گرچه از دور ولی دست تو را می‌بوسم

آنقَدَر خاک کف پای تو هستم که نگو
، فاتحه ای بخوانیم در حق پدران سفر کرده.