عشق درسایه سلطنت پارت29

نفس عمیقی کشیدم من خسته تر از این حرفا بودم که بجنگم.. روبرو نشدن با اون 4 اعجوبه رو به هرکاری ترجیح میدم اصلا خوابم نمیبرد....
قطره اشکم پایین چکید من ازدواج کرده بودم... امشب شب اول ازدواجم بود.. شب اولی که همیشه جور دیگه ای تصورش میکردم نه اینجوری توی یه همچین اتاقی و تنها ای کاش ازدواجم جور دیگه ای بود ای کاش مرد م کس دیگه ای بود
هق هق ارومم راه افتاد دستم رو روی دهنم گذاشتم تا ژاکلین رو بیدار نکنم ای کاش با مردی ازدواج میکردم که عاشقم بود عاشقش بودم اونوقت به جای خوابیدم روی این تخت اهنى وداغون الان تو بغ*ل شو*هرم بودم
بی صدا و با دستی که محکم روی دهنم فشار میدادم ضجه
میزدم و به بخت سیاهم گریه میکردم دم صبح بود که از بیحالی به خواب رفتم با صدای ضربه محکم و پی در پی که به در میخورد به زور چشمم رو باز کردم نوری از پنجره روبرویی مستقیم توی چشمم میخورد واذیتم میکرد
با کرخی و بی حالی نیمه خیز شدم و گفتم
مری: بله؟؟
صدای زنونه ای گفت: صبحانه حاضره...
مری:خوب چیکار کنم؟
و دوباره دراز کشیدم
همون صدا باز گفت: اینجا قانونه همه درباریان باهم صبحانه و همه وعده ها رو صرف میکنن
جدی و با کنایه گفتم
مری: میلی به خوردن صبحانه ندارم... بگو درباریان بدون من صبحانه شونو میل بفرماین
خدمتکار اه بلندی گفت و صدای قدمهاش رو شنیدم که دور
میشد بلند شدم رو تخت نشستم به ژاکلین نگاه کردم که خودش رو کش میداد
مری:بدنت درد گرفته؟
ژاکلین : چیزی نیست بانوی من...
لبخندی زدم و بلند شدم یه لباس کهنه و قدیمی پوشیدم و گفتم
مری: وقتشه اینجا رو برای خودمون قابل تحمل کنیم ژاکلین..
لبخندی زد و بلند شد دوتایی مشغول شدیم حسم کمی بهتر بود خوب میدونستم این اتاق جایگاه اول و اخرمه... پس بهتره باهاش کنار بیام شوخی و دیوونه بازی در میاوردم و ژاکلین مدام میخندید دوتایی با دیوونه بازی کار میکردیم و میخندیدیم خوشحال بودم که ژاکلین رو دارم
از پاک کردن تار عنکبوت ها شروع کردیم پنجره ها رو باز کردیم قالیچه و روتختی و بالشتها رو تکوندیم و قشنگ با ظرف ابی که گوشه اتاق بود شستیم و روی لبه پنجره اویزون
کردیم که خشک شه...و بعد از ساعت ها کار مداوم و گردگیری و تمیز کاری اتاق به یه چیز قابل تحمل تبدیل شد‌....