بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
در علم هواشناسی، با مطالعات شرایط جوّی، می‌گویند: فردا در فلان نقاط باران می‌بارد در حالی که باران فردا را حسّ و تجربه نکرده‌ اند؛ بلکه بر اساس قرائن حسّی و تجربی علوم تجربی، نتیجۀ عقلی گرفته‌اند.
علم حسّی و تجربی، به این نتیجه رسیده است که انسان مغز و قلب دارد که کارهای فیزیکی بسیاری انجام می‌دهند؛ اما از کجا معلوم می‌ شود که انسان عقل نیز دارد و مغز ابزار تفکرات، ذهنیات و تصورات اوست - انسان حبّ و بغض هم دارد؛ عالم ماده که حبّ و بغض ندارد! ریشۀ باورها، گرایشات و انگیزه‌ها چیست؟! اگر آدمی احساس دلتنگی کند، در مغز و قلبش انفعالاتی رخ می‌دهد، اما مغز و قلب جسمی که احساس دلتنگی، یا ترس، امید، ناراحتی و شادمانی ندارند!
ج) - این که آیا عالَم هستی، خالقی دارد یا ندارد، پرسشی است که برای عقل ایجاد می‌شود و سلول‌ های مغزی، چنین پرسشی ندارند؛ و البته پاسخش نیز عقلی می‌باشد؛ چرا که شناخت معقولات، کار عقل است، نه حسّ و تجربه.
علوم حسّی و تجربی، اگر به عقل ارجاع داده نشوند، نه ثابت می‌کنند که خدایی هست و نه ثابت می‌کند که خدایی نیست؛ و به نمی‌دانم می‌ رسد! پس، بر اساس کدام علوم حسّی و تجربی، نفی و انکار می‌ کنند؟! خداشناسی باعلوم حسّی و تجربی متأسفانه حتی بسیاری از متفکران مسلمان،یک خط جدا کننده‌ای بین شناخت‌ های حسی علوم تجربی ، با شناخت‌های عقلی می‌کشند که البته خطاست.
ما انسان‌ها،در زمین وهمین طبیعت زندگی می‌کنیم و ابزار حیات ما در زمین نیز همین بدن مادی می‌باشد؛ لذا ابتدا همین طبیعت مادی را می‌ شناسیم؛ اما باید از همین که می‌ بینیم حسّ و می‌ شناسیم علوم تجربی، نتایج عقلی بگیریم.
حُکم عقل وهمچنین علوم حسِّی و تجربی، این است که ذات هیچ چیزی قابل شناخت نیست و هر چیزی با نشانه‌هایش شناخته می شود.غربی‌ها تازه به این نتیجه رسیده‌ اند که: علم، یعنی نشانه‌ شناسی؛ چرا که هیچ چیزی خودش نیست و هر چیزی نشانۀ چیز دیگری است - رورتی. پس چرا نمی‌بینند که تمامی ذرات همن طبیعت نیز،و جود خالقی علیم، حکیم، قادر، مالک و ربّ را نشان می‌دهد؟!
خداوند سبحان، خودش را با نشانه‌ هایش آیاتش نشان داده و شناسانده است و می‌ فرماید:زمین و آسمان و هرچه در آنهاست، از جمله وجود خودتان، همه نشانه‌های من هستند؛ اما برای کسانی که اهل تفکر و تعقل می‌باشند:(ادامه دارد...)