ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ، ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ، ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﺍ ﺧﻮﺏ ، ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺁﻣﺪﻡ ، ﭘﺸﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﯼ ..
ﺑﺎﺯ ، ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ، ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮔﻠﻬﺎ ﺑﻮﺩﯼ ..
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ، ﺣﺴﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ی ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ..
ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ، ﺍﻗﺎﻣﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻡ ، ﭼﺸﻢ ﺗو ﺮﺍ ..
ﻓﻘﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ، ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺁﻧﻘﺪﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ، ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﯿﺴﺖ ..
ﺩﯾﺪﯼ ﺁﻥ را ﭼﻘﺪﺭ ، ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺑﺎﺯ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺷﺪﯼ ، ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺎﺗﺖ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ..
ﺑﺎﺯ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻩ ، ﺟﺴﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﺍ ﺧﻮﺏ ، ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺁﻣﺪﻡ ، ﭘﺸﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﯼ ..
ﺑﺎﺯ ، ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ، ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮔﻠﻬﺎ ﺑﻮﺩﯼ ..
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ، ﺣﺴﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ی ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ..
ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ، ﺍﻗﺎﻣﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻡ ، ﭼﺸﻢ ﺗو ﺮﺍ ..
ﻓﻘﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ، ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺁﻧﻘﺪﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ، ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﯿﺴﺖ ..
ﺩﯾﺪﯼ ﺁﻥ را ﭼﻘﺪﺭ ، ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﺑﺎﺯ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺷﺪﯼ ، ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺎﺗﺖ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ..
ﺑﺎﺯ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻩ ، ﺟﺴﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
۷۵
۱۱ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.