ی

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ، ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﺍ ﺧﻮﺏ ، ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﺁﻣﺪﻡ ، ﭘﺸﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﯼ ..
ﺑﺎﺯ ، ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ، ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮔﻠﻬﺎ ﺑﻮﺩﯼ ..
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ، ﺣﺴﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ی ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ..
ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ، ﺍﻗﺎﻣﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻡ ، ﭼﺸﻢ ﺗو ﺮﺍ ..
ﻓﻘﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ، ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﺁﻧﻘﺪﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ، ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﯿﺴﺖ ..
ﺩﯾﺪﯼ ﺁﻥ را ﭼﻘﺪﺭ ، ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ..

ﺑﺎﺯ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺷﺪﯼ ، ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺎﺗﺖ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ..
ﺑﺎﺯ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻩ ، ﺟﺴﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ..
دیدگاه ها (۱۵)

برف امروز چه سوزی داشتخودمو تو بغل خودم مچاله کرده بودمدستام...

این طوری که نمی شود؛یعنی هیچ وقت یادِ من نیوفتادی؟هیچ وقت دل...

گفتم : همه چی که خوب بود چی شد یهو؟سیگارشو روشن کرد و یه پُک...

حالم را نمیفهممبعض میانه ی جانم خانه کردهدلیلش هم هنوز معلوم...

ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ،ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط