رمان فیک‹اگر نبودی›💜🌙
رمان فیک‹اگر نبودی›💜🌙
پارت⁹⁸
⊱⋅ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ⋅⊰
(توجه،این پارت برای بیماران قلبی مناسب نیست)
چشمامو باز کردم.
باز بیمارستان.
نشستم. یونگی و جیمین روی یه تخت دیگه نشسته بودن.
بلند شدم رفتم سمتشون.
من: سوکجین کجاست؟ شماهاااااا بهتررر میدونیننننننن سوکجینممممم کجاستتتتتتتتتت
جیمین: هیس..اروم تر..
چشماشون قرمز بود و رنگ به رو نداشتن.
من: جوابموووووو بدهههههعععههههههههههعععع
یونگی اشاره کرد جیمین بره بیرون.
من: یونگی جین زندست دیگه؟ ننننننههههههه؟
یونگی: اروم باش..حرف میزنیم دربارش.
من: یعنییییییییییی چیییییییییی؟سوکجیننننننننننننن جلوییییییی چشاییییی خودممممممممممممم رفتتتتتت توی اتیشششششششششششششششششش..جینمممممممممممممم کجاستتتتتتتتتتت..
بگووووووو نمردهههععععععععع..
بگوووووووووو..
فقط اشک میریخت. نشستم کف زمین.
من: بسه..بسههههههههههععههه..چرااااا جینننننن چراااااااااااااا..چرااااااا بایددددددددد عزیززززززتزیننننننننن کسموووووووو از دستتتتت بدممممممممممممممم..چراااااااااااااااا..
میخواستم انقد جیغ بزنم تا بمیرم.
من: جوابموووووو بدههههههههههه..
یونگی: جیسوو..تروخدا اروم باش..الان حالت بد میشه..
پوزخندی زدم..
من: تو چی میبینی از من؟ به نظرت هنوز زنده ام؟
من: داغغغغغغ جینااااااااااا بسسسسس نبوددددددددددددد..جینننننننننننن و چیکار کنم..
چند نفر از در اومدن داخل.
دکتر و پرستار: چه خبره..
حرصی برگشتم طرفش.
من: گمشین بیرون. گمشیددددددددددددددددد
با تعجب درو بستن.
یونگی: جیسووووووو..
من: جیسووووو مردددددددددد..جیسووو نابوددددددددد شددددددددددد..چراااااا من نمیمیرمممممممممم..
نفسم بالا نمیومد و اسپره اسممو نزده بودم.
من: سوکجینم..جین من..کجاست..کجاستتتت..
با اعصبانیت میز پر قرص بغلمو پرت کردم.
یونگی: جیسووووو بسههه دیگهههه اروممم باش..
من: چطورییییییی ارومممممممم باشممممممم..
بزارررررر همههههه بفهمنننننننن همهههه کسمووو از دستتتتتت دادمممم..
دیگهههه نمیتونم ببینمش..
دیگه نمیتونم صدای قشنگشو بشنوم..
دیگه نمیتونم مهربونیاشو ببینم..
دیگه نمیتونم قد بلند و قشنگشو ببینم..
دیگه نمیتونم صداش کنم..
دیگه نمیتونم خنده هاشو ببینم..
نمیتونم..
نمیتونمممممممممممممممممممممممممم..
من به کی بگم دردمو..
به کی بگممممممممممممم بزاره واسه یه بار دیگه ببینمش..
فقط یه بار..
پارت⁹⁸
⊱⋅ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ⋅⊰
(توجه،این پارت برای بیماران قلبی مناسب نیست)
چشمامو باز کردم.
باز بیمارستان.
نشستم. یونگی و جیمین روی یه تخت دیگه نشسته بودن.
بلند شدم رفتم سمتشون.
من: سوکجین کجاست؟ شماهاااااا بهتررر میدونیننننننن سوکجینممممم کجاستتتتتتتتتت
جیمین: هیس..اروم تر..
چشماشون قرمز بود و رنگ به رو نداشتن.
من: جوابموووووو بدهههههعععههههههههههعععع
یونگی اشاره کرد جیمین بره بیرون.
من: یونگی جین زندست دیگه؟ ننننننههههههه؟
یونگی: اروم باش..حرف میزنیم دربارش.
من: یعنییییییییییی چیییییییییی؟سوکجیننننننننننننن جلوییییییی چشاییییی خودممممممممممممم رفتتتتتت توی اتیشششششششششششششششششش..جینمممممممممممممم کجاستتتتتتتتتتت..
بگووووووو نمردهههععععععععع..
بگوووووووووو..
فقط اشک میریخت. نشستم کف زمین.
من: بسه..بسههههههههههععههه..چرااااا جینننننن چراااااااااااااا..چرااااااا بایددددددددد عزیززززززتزیننننننننن کسموووووووو از دستتتتت بدممممممممممممممم..چراااااااااااااااا..
میخواستم انقد جیغ بزنم تا بمیرم.
من: جوابموووووو بدههههههههههه..
یونگی: جیسوو..تروخدا اروم باش..الان حالت بد میشه..
پوزخندی زدم..
من: تو چی میبینی از من؟ به نظرت هنوز زنده ام؟
من: داغغغغغغ جینااااااااااا بسسسسس نبوددددددددددددد..جینننننننننننن و چیکار کنم..
چند نفر از در اومدن داخل.
دکتر و پرستار: چه خبره..
حرصی برگشتم طرفش.
من: گمشین بیرون. گمشیددددددددددددددددد
با تعجب درو بستن.
یونگی: جیسووووووو..
من: جیسووووو مردددددددددد..جیسووو نابوددددددددد شددددددددددد..چراااااا من نمیمیرمممممممممم..
نفسم بالا نمیومد و اسپره اسممو نزده بودم.
من: سوکجینم..جین من..کجاست..کجاستتتت..
با اعصبانیت میز پر قرص بغلمو پرت کردم.
یونگی: جیسووووو بسههه دیگهههه اروممم باش..
من: چطورییییییی ارومممممممم باشممممممم..
بزارررررر همههههه بفهمنننننننن همهههه کسمووو از دستتتتتت دادمممم..
دیگهههه نمیتونم ببینمش..
دیگه نمیتونم صدای قشنگشو بشنوم..
دیگه نمیتونم مهربونیاشو ببینم..
دیگه نمیتونم قد بلند و قشنگشو ببینم..
دیگه نمیتونم صداش کنم..
دیگه نمیتونم خنده هاشو ببینم..
نمیتونم..
نمیتونمممممممممممممممممممممممممم..
من به کی بگم دردمو..
به کی بگممممممممممممم بزاره واسه یه بار دیگه ببینمش..
فقط یه بار..
۲.۵k
۱۶ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.