پارت جدید

پارت جدید
ات با نگاه غمگینش گوشه‌ی تخت تهیونگ نشسته بود، پاهاش رو به هم چسبونده بود و دست‌هاش توی آستین لباس خوابش قایم بودن. هنوز هم باورش نمی‌شد که اتاق کوچیک و امن خودش رو از دست داده. جای اون اتاق، حالا باید هر شب کنار اون مرد ساکت و ترسناک بخوابه.

+ آقا... تـ... تهیونگ‌نیم... مـ.. مـیشه... دوبـ... دوباره یـ.. یه اتاق بـ.. بـدی بهم؟
صدای لرزون و پرالتماس ات توی فضای تاریک و ساکت اتاق پیچید.

تهیونگ بدون اینکه حتی نگاهش کنه، مشغول درآوردن کت مشکی و ساعت گرون‌قیمتش بود.
نه.
ساده، سرد، محکم.

ات با وحشت بیشتر نزدیک رفت.
+ خـ... خوابـ.. خوابیدن کـ.. کنار شـ.. شـما ترسـ... ترسناکه...
قرار نیست بخوابم بغلت که بترسی.
لبخند کوتاه و تمسخرآمیزی زد و روی تخت دراز کشید.
عادت کن، تو مال منی.

ات سرش رو پایین انداخت. لب‌هاش لرزیدن. بغضی توی گلوی نحیفش بالا اومده بود اما نباید گریه می‌کرد... نه جلو تهیونگ.


---

صبح روز بعد، ات با صدای قدم‌های محکم گویی توی آشپزخونه از خواب پرید. چشماش هنوز سنگین بودن. تهیونگ طبق معمول رفته بود و حالا اون مونده بود و گویی.

^ ات، بیا اینجا.
صدای سرد گویی توی راهرو پیچید.

ات با پاهای لخت و لرزونش به آشپزخونه رفت.

^ دیروز فقط لباس‌ها رو شستی. امروز همه‌ی پنجره‌ها رو باید برق بندازی. از توالت تا سقف حموم رو تمیز می‌کنی.
+ امـ.. اما...
^ اما و اگر نداریم. خواستی اتاق داشته باشی؟ باید تاوان بدی.

گویی جلو اومد. صورتش به صورت ات نزدیک شد، نفسش بوی عطر تند زنونه می‌داد.
^ می‌دونی تهیونگ قراره مال من بشه؟ تو فقط یه دردسری.
و بعد، کف دستش رو محکم روی پشت ات کوبید.


---

اون روز، تنبیه فقط کار نبود... گویی وقتی ات از خستگی پشت میز نشست، یه لیوان آب یخ روی سرش خالی کرد.
^ تنبلی توی این خونه جریمه داره.
+ تـ.. تو رو خـ.. خدا دیگه نـ.. نزنـ.. نزن منو...

اما گویی فقط لبخند زد و رفت.

و هیچ‌کس نمی‌دونست تهیونگ قراره اون شب زودتر از همیشه برگرده...