شب آرزوهاست...

شب آرزوهاست...
یارجان همه آرزوی من بود که برآورده شده بود...😢
همون آرزویی که اینهمه سال منتظرش بودم...
هیچوقت اینو نفهمید...
مردا نمیفهمند...
دنیاشون با منافعشون پیوند خورده...
یارجانم نفهمید چقدر با ارزش بود...
هیچوقت نفهمید که چه جایگاهی توی فکر و دل من داره...
نفهمید اسمش برای من با حسین (ع) گره خورده...
نفهمید چون همیشه اطرافش کلی دوست و آشنا داشت...
یارجان تنهایی نچشیده بود تا بفهمه وقتی بهش میگم تو برای من دلیلی... یعنی چی...
بفهمه دوستت دارم من چه فرقی با دوستت دارمهای قبل و بعد داره...
تا بفهمه حتی اون وقتایی که با عصبانیت به رفتارش گیر میدم یا دعواش میکنم تمام عصبانیت من بخاطر اینه که نمیخوام جایگاهش تو نگاه من حتی یه ذره متزلزل بشه...
آدم یه وقتایی یه چیزایی رو از یه کسایی توقع نداره...