خان زاده پارت212
#خان_زاده #پارت212
* * *
با حس غریبانه ای به اطراف نگاه کردم.
اولین بار بود میومدم مشهد و هیچ کجا رو نمیشناختم.
از اون خونه ی نحس که بیرون زدم یک راست رفتم ترمینال و از شانس خوبم توی اتوبوس مشهد که آماده ی حرکت بود یه جا برام بود...
نگاهی به موبایل خاموش توی دستم انداختم...
به سحر قول داده بودم هر موقع رسیدم با خبرش کنم.
ناچار موبایل و روشن کردم و با دیدن کلی پیام و تماس از اهورا مات موندم.
اخمام در هم رفت و شماره ی سحر رو گرفتم.
با اولین بوق تماس وصل شد. لب باز کردم تا حرف بزنم که با صدای عصبی اهورا مات موندم
_کدوم قبرستونی رفتی تو؟
صدای داد و بیداد سحر رو میشنیدم که میخواست موبایل و ازش بگیره.
دستپاچه تماس و قطع کردم و بعد هم موبایل و خاموش کردم.
محال بود اجازه بدم اهورا جا مو بفهمه...
من میخواستم یه زندگی جدید و شروع کنم! هر چند سخت اما بدون اهورا.
* * * *
دور تا دور اتاق و نگاه کردم و با دیدن سوسکی که روی دیوار راه میرفت صورتم با انزجار جمع شد.
درسته پولی که دادم کم بود اما به نظر من این اتاق ارزش هزار تومنم نداشت.
بدون در آوردن کفشم رفتم داخل.
یه روز اینجا استراحت کنم بعدش دنبال یه جای بهتر میگردم. هر چند با این پولم جایی بهتر از این گیرم نمیاد..
کفش مو روی سوسک گذاشتم و با فشار دادنش تمام دق و دلیمو سرش خالی کردم.
🍁 🍁 🍁 🍁
* * *
با حس غریبانه ای به اطراف نگاه کردم.
اولین بار بود میومدم مشهد و هیچ کجا رو نمیشناختم.
از اون خونه ی نحس که بیرون زدم یک راست رفتم ترمینال و از شانس خوبم توی اتوبوس مشهد که آماده ی حرکت بود یه جا برام بود...
نگاهی به موبایل خاموش توی دستم انداختم...
به سحر قول داده بودم هر موقع رسیدم با خبرش کنم.
ناچار موبایل و روشن کردم و با دیدن کلی پیام و تماس از اهورا مات موندم.
اخمام در هم رفت و شماره ی سحر رو گرفتم.
با اولین بوق تماس وصل شد. لب باز کردم تا حرف بزنم که با صدای عصبی اهورا مات موندم
_کدوم قبرستونی رفتی تو؟
صدای داد و بیداد سحر رو میشنیدم که میخواست موبایل و ازش بگیره.
دستپاچه تماس و قطع کردم و بعد هم موبایل و خاموش کردم.
محال بود اجازه بدم اهورا جا مو بفهمه...
من میخواستم یه زندگی جدید و شروع کنم! هر چند سخت اما بدون اهورا.
* * * *
دور تا دور اتاق و نگاه کردم و با دیدن سوسکی که روی دیوار راه میرفت صورتم با انزجار جمع شد.
درسته پولی که دادم کم بود اما به نظر من این اتاق ارزش هزار تومنم نداشت.
بدون در آوردن کفشم رفتم داخل.
یه روز اینجا استراحت کنم بعدش دنبال یه جای بهتر میگردم. هر چند با این پولم جایی بهتر از این گیرم نمیاد..
کفش مو روی سوسک گذاشتم و با فشار دادنش تمام دق و دلیمو سرش خالی کردم.
🍁 🍁 🍁 🍁
۳.۸k
۰۹ آذر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲۰)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.