آن عمر ب مین بودب دام افاد

آنڪہ عمرے بـہ ڪمین بود،بـہ دام افٺادہ
چشم آهو بـہ شڪار آمدہ،میبینے ڪہ

حمد هم از لب سرخ ٺو شنیدن دارد
گل سرخے بـہ مزار آمدہ،میبینے ڪہ

غنچہ اے مژدہ ے پژمردن خود را آورد
بعد یڪ سال بهار آمدہ میبینے ڪہ

"فاضل نظرے"
دیدگاه ها (۹)

من بی‌ مایه که باشم که خریدار تو باشمحیف باشد که تو یار من و...

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرتتا چو خورشید نبینند به هر با...

هرچند حیا می‌کند از بوسه‌ی ما دوستدلتنگی ما بیشتر از دلهره‌ی...

کبریای توبه را بشکن پشیمانی بس است،از جواهر خانه ی خالی نگهب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط