جوری رفته ای که هرکس نداند فکر می کند همه چیز تقصیر من بو

جوری رفته ای که هرکس نداند فکر می کند همه چیز تقصیر من بود..
جوری سکوت کرده ای که حتی خودم هم باورم شده من همه چیز را شروع کردم.‌..من!
هرکس هم نداند ، من و تو اما خوب می دانیم قصه ای که تلخش کردی از کجا شروع شد...
من فقط ادامه اش دادم...
اگر بد بود..اگر اشتباه بود‌‌‌...
تو ...نباید شروعش می کردی،،،
نه اینکه باافتخارِ تمام، جلاد شوی وجایی که دل آمادگی اش راندارد تمامش کنی...
قبل تر ها... تو که نیامده بودی... حال دنیایم نه‌...حال دلم نه...
اما لااقل حال منطقم که خوب بود!
انصاف نبود اینطور بروی و همه چیز را گردن من و احساسم بیندازی...
خدا را خوش نمی آید...
لعنتی اگر بد بود و اگر بد بودم...
تو شروعش نمی کردی!
هرکس هم نداند، تو که همه چیز راخوب می دانی!!!
نه.... عاشق دنبال مقصر نمی گردد...
اما این روزها جانم میسوزد....
به حال دلی که حتی ذره ای شک نکرد... حتی به آن فکر هم نکرد‌..
که تمام این عشقی که باورش کرده بود... حرام زاده ی یک تظاهر کثیف بود که هیچ وقت دلیلش را نخواهم فهمید....! هیچ وقت.....