شبی به کوی تو ای مه گذار خواهم کرد

شبی به کوی تو ای مه گذار خواهم کرد
رقیب را به همین غصه خوار خواهم کرد
به بوسه ای ز لبانت که منبع شکر است
وجود خویش و تو را بی قرار خواهم کرد
تو در درون دل من نشسته ای ای جان
کجا ز دست خیالت فرار خواهم کرد
تو جان بگیر و مرا بوسه بخش در عوضش
که عمر خود به لبانت قمار خواهم کرد
ندیده کس چو من ِ باوفا در این دنیا
که جان و دل به فدای نگار خواهم کرد