اگه از من بپرسن؛

اگه از من بپرسن؛
میگم بدترین قسمتِ جهنمِ تنهایی ،
اینه که میدونی خودت خلقش کردی ...
میدونی جهنمت دست سازه ،
میدونی همه تاریکیارو خودت انتخاب کردی ...

آدم اگه از کلمه ی لعنتی
امنیت دستای یار ،
برسه به جایی که تنها بوسه ی روزشو
از سیگارش بگیره ،
باید خیلی قوی باشه که کم نیاره ...
قوی بودن البته کلمه درستی نیست ،
وقتی معنا داره که تو انتخاب دیگه ای هم داشته باشی ...

دلتنگتم...
نمیدونم این چندمین وُیسی که برات ضبط میکنم و نمیفرستم ،
فقط کاش بدونی ،
از اینجایی که من دنیارو نگاه میکنم تو خیلی خوب بودی...
خیلی خوب...
کاش...
کاش شهامت داشتم یه بار دیگه باهات حرف بزنم
اما میترسم از صدای سردت،
از کلماتی که بلدی طوری انتخاب کنی که من لال بشم و نتونم گریه کنم...
بی رحمی... بی رحمی مهربون من...