حافظه ام درد می کنداز سنگینی خاطرات درشت از اتفاق های نیفتاده آرامشم تیر می کشدبغض هایم لبه ی پرتگاه مانده اندو چشمهایمخیره به چراغهای جایی نامعلوم جلوتر نیاسرزمین سکوت منمیدان مین است!!!!!!!!!!!