زیبایی های تلخ

#زیبایی_های_تلخ

#پارت_دوم

#دودوهی

نمی‌دونستم که باید چی بگم. دلم براش سوخت با اینکه از سکوتش هیچی نفهمیدم.
-نگران نباش به بابا چیزی نمیگم.
+ممنونم
×میشه بپرسم جریان چیه؟
+خب بعدا بهت میگم

#شی_اون

از دور ماشین بابامو دیدم. گفتم:«جونگ وو بدو. بابا اومد!»
به محض اینکه ماشین بابا رسد بهمون، جونگ وو گفت:«خانم اون رستورانی که پرسیدی سر همین خیابونه.»
میدونستم من توضیحی ندارم برای اینکه پیش جونگ وو ام. ولی بابا چیزی بهم نگفت.

#دودوهی

انگار دیگه نمشناختمش. سرمو انداختم پایین و گفتم:«ممنونم.»
بعد از اینکه از اونجا دور شدم گریم گرفت و بدو بدو رفتم خونه. بارون بند اومده بود. رفتم خوابیدم چون فردا امتحان داشتم.

صبح روز بعد

#جونگ_وو

با صدای آلارم گوشیم از خواب بیدار شدم. رفتم حاضر شدم. میخواستم از دودوهی معذرت خواهی کنم و از دلش در بیارم. نمیتونستم دوریشو تحمل کنم. وقتی رسیدم مدرسه دلشوره داشتم. حس بدی داشتم که باهاش اونطوری حرف زدم و خب هیچ توضیح منطقی نداشتم و خب آخه کجای بابام منطقیه که به دوهی واقعیت و بگم؟ خواستم برم تو مدرسه که یه دست آشنایی رو شونم حس کردم. سرمو برگردوندمو دیدم...