اگر دنیا خزان گردد اسیر غم نمی گردم

اگر دنیا خزان گردد ... اسیر غم نمی گردم ...

زمین هم آسمان گردد ، از عشقش کم نمی گردم ...

به جز راهش ، نمی جویم ... به جز نامش ، نمی گویم ...

به جز او در پی یاری ، در این عالم نمی گردم ...

سخن رانی مکن جانا ، که من درمان نمی گیرم ...

ببین کورم ... کرم ! بشنو ... که من آدم نمی گردم ...

تو شیرینی و من تلخم ، تو همراهی و من هرگز ...

برای هیچ کس جز او ، دمی همدم نمی گردم ...

من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی ...

ولی با ذلت و خواری ، پی شبنم نمی گردم ...

چه شیرین است، اندوهش ! غمش ! دردش ! جراحاتش !

شفایم را نمی خواهم ، پی مرهم نمی گردم .....