آخر فکرام به دو چیز میرسم، یا همه چی هست یا هیچی نیست . و

آخر فکرام به دو چیز میرسم، یا همه چی هست یا هیچی نیست . ولی هم زمان دوتاشو قبول دارم، حقیقت هارو ما میسازیم و قبولشون میکنیم
این دنیا خیلی خالیه . ما آدماییم و روحی که بهمون امانت دادن!

[ همان شعله کوچک جنگل را اتش زد ]