کیف میکنی دنیا

کِیف می‌کنی دنیا؟
که بعد از اینهمه ناملایمتی و رنج و اتفاق، هنوز می‌خندیم؟
تو سخت می‌گیری و ما آستانه‌ی طاقتمان را بالا می‌بریم، تو محدود می‌کنی و ما رهاتر می‌شویم، تو مسدود می‌کنی و ما راه‌های تازه پیدا می‌کنیم.
ما در تاریکی می‌مانیم، ولی نور را از یاد نمی‌بریم، ولی با سیاهی اُخت نمی‌شویم.
تو به خودت قول بده ما را از پا در بیاوری، ما هم از رو نمی‌رویم و قول می‌دهیم قوی‌تر باشیم.
ما را شبیه به درخت آفریده‌اند،
که شاخه‌هامان را می‌بُری و قد می‌کشیم،
و هزار نهال از بریده‌هامان جوانه می‌زند
🌸 #نرگس_صرافیان_طوفان

@Nazi1300
دیدگاه ها (۰)

مگر ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺗﻨﻬ...

گاهی سکوتشرافتی دارد که گفتن ندارد.همیشه درفشار زندگی اندوهگ...

نگران نیستم...همه چیز درست میشودآب ریخته روی زمین جمع نه، ام...

هر چه بیشتر دوست بداریم بیشتر غصه خواهیم داشت، بیشتر فراق خو...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط