پارت پنجم

پارت پنجم

نامجون با اشاره به تهیونگ فهموند که بره، تهیونگم بعد از گذاشتن بوسه کوتاهی رو لب های ات رفت بیرون و اونها رو تنها گذاشت
نامجون بلند شد و صورتش رو به ات نزدیک کرد، تا وقتی که فاصله صورتشون تقریبا به 10 سانت رسید و نامجون یهویی ات رو بغل کرد، اما برخلاف تصورش که ات هم اونو بغل کنه فقط یه ناله ازش سر داد، نگران شد، ازش جدا شد و دید که دستش رو پهلوشه، دستشو گرفت که دید تو دستش پر خونه، خیلی نگران شد و رفت دکتر رو خبر کرد، دکتر همه رو از اتاق بیرون کرد و فقط خودشو یه پرستار اونجا بودن
_ساعت 7:30شب*نیم ساعت بعد از اون اتفاق ها_
دکتر با دستای خونی اومد بیرون از اتاق، همه به سمتش هجوم اوردن، اما هوسوک همه رو اروم کرد و رفت تا با دکتر صحبت کنه
دکی:وضعیت جسمانی ایشون زیاد خوب نیست، بخیه رو پهلوشون باز شد ولی الان بخیه زدیم اما، چون دکتر قبلی نفهمیدن الان یه زخم باز روی کتفشون دارن، بخیه زدنش ریسکیه و ممکنه که خیلی عفونت کنه، بخیه نزدنش هم دردسره، هم جاش میمونه هم نباید بهش فشار بیاد
هوپ:باید چی کنیم خانم دکتر؟
دکی:باید ریسک کنیم و عملش کنیم، ولی تا وقتی مطمعن بشیم چیزی نمیشه همینجا باشن
هوپ:پس زودتر شروع کنید دیگه منتظرین؟
دکی:باشه ما اماده ایم منتظر جراح هستیم
هوپ:پس من میرم با اجازه
_ساعت 7:47_
همه پیش هوپی بودن بجز جین که رفته بود ات رو ببینه
هوپی نمیتونست حرفی بزنه، تو شوک بود، ولی بالاخره زبون باز کرد
هوپ:باید بازم عمل بشه
+چی میگی درست توضیح بده
هوپ:یه زخم باز داره رو کتفش، اگه بخیه نزنیم باز میشه و اگه بخیه بزنیم ممکنه عفونت کنه
چیم:نگو که قبول کردی بخیه بزنه
هوپ:چاره چیه؟اگه زخمش باز بشه خیلی طول میکشه خوب بشه، دوماه بعد هم کنسرت داریم، چجوری میتونه تمرین کنه
کوک:هیونگ همه میدونن که حالش بده و ارمیا ازش انتظار ندارن
هوپ:ببندین دهنتونو دیگه، خودم میدونم همه اینا رو، ولی اگه زخمش باز بشه ممکنه دیگه خونش تا چند روز بند نیاد، پس نیازی به حرفاتون نیست*so عصبی*