من از شبها نمیترسم

من از شب‌ها نمی‌ترسم...
از سکوت سنگین بعد از رفتن آدم‌ها،
از انعکاس خودم توی شیشه‌های خالی.
من از تاریکی نمی‌ترسم، چون می‌دونم ماه چطور با غیاب آفتاب، قشنگ‌ترین حالت خودش رو پیدا می‌کنه.
من از روزهایی می‌ترسم که (یادم بره) چقدر سخت گذشته تا اینجا رسیدم.
از روزهایی که بی‌تفاوت، لبخندی می‌زنم که حاصل شکستن هزاران بار قبلی بود.
نپرس حال من چطوره...
حال من شبیه یه آهنگ قدیمیه؛
نُت‌هاش کمی کوک نیست، ولی هرچی بیشتر پخش میشه،
آدم‌های کمتری می‌تونن آخرش رو حدس بزنن.
اگه می‌بینین ایستادم، به خاطر اونایی نیست که ایستادن،
به خاطر اون بخش کوچیک توی قلبمه که هنوز فریاد می‌زنه:
ادامه بده، چون تو زیباترین اشتباهی هستی که خدا برای درس گرفتن خلق کرده.
تمام خستگی‌هام رو با احترام نگه داشتم...
برای روزی که دیگه نیازی به ادعا کردن نباشه.
اون روز، من قوی‌ترین ورژن خودم خواهم بود.💙🙃
خوشحال میشم کامنت هاتونو لایک هاتون ببینم🤭
Writer :me✍🏻