★سختی★

★سختی★
پارت ۳....
هوای ابری و نم نم بارون خبر اومدن پاییز رو میداد.
نفس عمیقی کشید و خودشو به یکی از صف ها رسوند.
دستای عرق کرده و تپش قلبش به وضوح نشونه ای از اظطرابش بودن.
به خواهرش قول داده بود که برمیگرده ولی این اولین قولی محسوب می‌شد که قطعا نمیتونست بهش عمل کنه‌.
فقط چون اون انسان کاملی نبود؛ کسی که از بچگیش متوجه خاص بودنش شده بود.
به نوبت جلو میرفتن ؛ هرچقدر فاصله با اون آلفای بزرگ جثه کمتر نفس سخت‌تر میشد!
دوستاش و جوونای دیگه رو میدید که هر کدوم به سمتی هدایت میشن.
بالاخره نوبت خودش شد.
آلفا: اسم؟
به برگه جلوش نگاهی انداخت و دوباره نگاهشو به آلفای ترسناک روبروش داد.
مکثی کرد و نفس عمیقی کشید.
الفا: اسم؟!
اینبار با صدای بلند تری پرسید.
جئون جونگکوک
با حرفش به یکی از اون ماشینا هدایت شد به خوبی میدونست چیزی به همین آسونیا تموم نمیشه.
***
مسیر چند کیلومتری بالاخره طی و کابوس جونگکوک شروع شد!
دوباره همشون طبق لیست ایستادن.
چند دیقه ای گذشت تا بالاخره صدای بلند ماموری اونهارو آماده سخنرانی کرد.
مرد قد بلندی به همراه دوتا از همون مامور ها به روی سنگ بزرگی رفت تا دید بهتری به همشون داشته باشه.

ادامه دارد....