بعضی آدمها دنیا رو زیبا می کنند، آدمایی که هروقت ازشون بپ

بعضی آدمها دنیا رو زیبا می کنند، آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟
میگن عالیم.
وقتی بهشون زنگ می زنی و بیدارشون می کنی، میگن بیدار بودم یا میگن خوب شد زنگ زدی.
وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین غذا می خوره راهشون رو کج می کنن که اون نپره ، اگه یخ ام بزنن، دستتو ول نمی کنن بذارن تو جیبشون.
ادم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد دلات می شینن.
همینها هستند که دنیارا جای بهتری می کنند. مثل آن راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید: روزخوبی داشته باشی.
آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی، رو برنمی گردانند لبخند می زنند وهنوز نگاه می کنند.
دوستهایی که بدون مناسبت کادو می خرند و می گویند این شال پشت ویترین انگارمال تو بود. کسانی که غم هیچکس را تاب نمی آورند و تو را به خاطر خودت می خواهند و خلاصه در یک کلام ،با معرفتن.
ای کاش می شد این آدم ها رو قاب کرد و به در ودیوار شهر زد.