p

p.2

شوگا لبخندی زد، نگاهش به پسر کوچیکش نرم شد. دستی به موهای اون زد و گفت:

– «آره دیگه، پسر خوشگلم، این هم یه داستان دیگه. از وقتی که اون زن بچشو حامله بود و همه چیز شروع شد...»

"ا.ت" از گوشه‌ی اتاق به شوگا نگاه کرد و با خنده‌ای کوچک گفت:

– «آره، به خدا خسته شدیم، تو دیگه چی می‌خوای بچه؟! این همه سال گذشته هنوز هم داستان‌ها رو نمی‌خوای تموم کنی؟»

پسر با لبخند شیطنت‌آمیزی گفت:

– «پس داستانش چی شد؟ اون مرده برای خانومش پفیلا درس کرد؟ »

شوگا روبه پسرش گفت:

– «آره... و یه روز اون بچه‌ی خوشگل که حالا کنار بابا و مامانش نشسته، به یاد آورد که داستان‌ها همیشه می‌تونن یکی از زیباترین قسمت‌های زندگی‌اش باشن.»

پسر با هیجان گفت:

– «اسمش چی بود؟»

شوگا با کمی تامل، چشم به "ا.ت" دوخت و لبخند زد:

– «اسمش می‌شه "سول". سول همون معنای واقعی عشق و خانواده‌گیه.»
و شوگا یواشکی برای ا.ت چشمکی زد ا.ت تک خنده ای کرد

سول گفت "این اسم منه که!!"

"ا.ت" گفت:

– « اره ، حالا بیا که یه داستان دیگه برات بگم...»