بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
بهشت و جهنم روح و جسم: انسان چه در این دنیا و چه در عالم قیامت، دارای روح و جسم است. جسمش خلق شده از عناصر دیگر میباشد و روحش مستقیم و به امر الهی وجود یافته است. در این عامل، جسم لذتها ودردهای- اَلَمهای خودش را دارد که روح درکی از آنها ندارد و روح نیز لذتها و اَلَمهای خودش را دارد که جسم درکی از آنها ندارد. از یک لذت جسمی مثل خوردن، یا جماع، روح لذت روحانی خودش را میبرد و از یک درد و عذاب روحی، جسم درد تأثرات خودش، مثل به هم ریختگی سیستم اعصاب یا روان را میبرد.
بهشت و جهنم نیز همینطور است. لذت روح در بهشت از لذت جسم متفاوت است. روح لذت کمال، تقرب، وصال و لقاء الله را میبرد که قابل توصیف نیست. حد و مثال دنیاییاش، رسیدن به هدف یا دیدار معشوق و امنیت و بهجت در سایه این وصال است. جسم نیز در بهشت لذات جسمانی خوردن، آَشامیدن، تزویج و ... را میبرد.
در جهنم نیز همینطور است، جسم میسوزد، پوست می اندازد، زقوم میخورد و حمیم ، میآشامد، روح نیز آتشی متناسب با روح دارد که سوزاننده روح است؛ آتشی که شعله هایش از دل بلند میشود که به مراتب سوزناکتر از عذاب جسمانی بدن است. مثل همین دنیا که سوزش سوختن دل، به مراتب بیشتر از سوختن جسم است.
همانطور که همه چیز ازخداست، اما فرمود روح من، یعنی آن را بیواسطه به خودش اختصاص داد، مرتبهای از بهشت را نیز به خود اختصاص داد و فرمود: جنّتی و آتش سوزانده روح را نیز به خود اختصاص داد و فرمود: نارالله یی که شعله هایش از دل، قلب و جان زبانه میکشد: وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ - و چه چيزت آگاه كرد كه حُطَمَه آتش شکننده چيست؟(5)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ - آتش بر افروخته خداوند است(6)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ - آتشى كه بر دلها افتد و زبانه كشد.(7)(سوره همزه آیه 5 تا 7)
و علت این پاداش و عقاب نیز آن است که به روح انسان، کرامت و شرافت اختیار و انتخاب داده شد که به سوی اعلی علیین رود و یا اسفل السافلین، لذا به هر سو رفت، در همان مقام و جایگاه قرار می گیرد و از لذتها و یا دردهای عذاب آن میچشد.(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
بهشت و جهنم روح و جسم: انسان چه در این دنیا و چه در عالم قیامت، دارای روح و جسم است. جسمش خلق شده از عناصر دیگر میباشد و روحش مستقیم و به امر الهی وجود یافته است. در این عامل، جسم لذتها ودردهای- اَلَمهای خودش را دارد که روح درکی از آنها ندارد و روح نیز لذتها و اَلَمهای خودش را دارد که جسم درکی از آنها ندارد. از یک لذت جسمی مثل خوردن، یا جماع، روح لذت روحانی خودش را میبرد و از یک درد و عذاب روحی، جسم درد تأثرات خودش، مثل به هم ریختگی سیستم اعصاب یا روان را میبرد.
بهشت و جهنم نیز همینطور است. لذت روح در بهشت از لذت جسم متفاوت است. روح لذت کمال، تقرب، وصال و لقاء الله را میبرد که قابل توصیف نیست. حد و مثال دنیاییاش، رسیدن به هدف یا دیدار معشوق و امنیت و بهجت در سایه این وصال است. جسم نیز در بهشت لذات جسمانی خوردن، آَشامیدن، تزویج و ... را میبرد.
در جهنم نیز همینطور است، جسم میسوزد، پوست می اندازد، زقوم میخورد و حمیم ، میآشامد، روح نیز آتشی متناسب با روح دارد که سوزاننده روح است؛ آتشی که شعله هایش از دل بلند میشود که به مراتب سوزناکتر از عذاب جسمانی بدن است. مثل همین دنیا که سوزش سوختن دل، به مراتب بیشتر از سوختن جسم است.
همانطور که همه چیز ازخداست، اما فرمود روح من، یعنی آن را بیواسطه به خودش اختصاص داد، مرتبهای از بهشت را نیز به خود اختصاص داد و فرمود: جنّتی و آتش سوزانده روح را نیز به خود اختصاص داد و فرمود: نارالله یی که شعله هایش از دل، قلب و جان زبانه میکشد: وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ - و چه چيزت آگاه كرد كه حُطَمَه آتش شکننده چيست؟(5)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ - آتش بر افروخته خداوند است(6)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ - آتشى كه بر دلها افتد و زبانه كشد.(7)(سوره همزه آیه 5 تا 7)
و علت این پاداش و عقاب نیز آن است که به روح انسان، کرامت و شرافت اختیار و انتخاب داده شد که به سوی اعلی علیین رود و یا اسفل السافلین، لذا به هر سو رفت، در همان مقام و جایگاه قرار می گیرد و از لذتها و یا دردهای عذاب آن میچشد.(پایان)
- ۳۳
- ۲۲ آذر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط