پارت

#پارت_۵۴
#ناشناخته_ی_من_تا_ابد_بمان

ارسلان : آب و از دستش گرفتم که نیکا بدو بدو اومد تو
نیکا : بچه ها ببخشید من باید برم متین حالش خوب نیس
دیانا : باشه اگه چیزی شد زنگ بزن
نیکا : فدات خدافظ

نیکا که رفت یکم موذب شدم بلند شدم برم که دانیال از تو اتاق اومد بیرون
دیانا : داشتی فیلم می‌دیدی دیگه؟
دانیال : نه به قرآن خواب بودم
دیانا : باش تو گفتی منم باور کردم
کوسن برداشت و سمت کرد پرتش
دیانا : جرعت داری وایسا

خندم گرفته بود این بدو اون بدو

ارسلان : من رفتم فعلا خدافظ
دیانا : باش خدافظ
دانیال : فعلا
دیانا : تو یکی حرف نزنااااا
ارسلان: ولش کن بدبختو
دیانا : حقشه

سوار ماشین شدم و رفتم خونه
رفتم تووگوشیم که فهمیدم دیانا از بلاکیم درم آورده😐
نميدونستم تعجب کنم یا ذوق مرگ بشم؟