و تازه اینکه دل شیرین و مبنا انسانی و هرچه درمعنای آن است

و تازه اینکه دل شیرین و مبنا انسانی و هرچه درمعنای آن است و سبقت درنیکوکاری رحمتی و . . . بعض است و بدون پشتوانه ی ملاک و امتدادش باطلترین موجودیت روی ثابت است می باشد یا تزویر موجودیت روی ثابت می باشد و اگر پشتوانه ی ملاک و امتدادش را می گرفت آن بعض که حق و فطرت می شد و خاکستری مورد پذیرش نیست (جزء بعض) و واقعیت درحقیقت این است که اکثر مردم زیان کار و فاسد اند می باشد چون عوام فریبی عامل شده اکثر مردم تزویر خورده باشند و عوام فریبان که اندک اند مثل خوبان که اندک اند همانا برجهان نظام سلطه و رسانه سیطره پیدا کرده و ذهن مردم را آنطور که می خواهند می سازند و همین است که عرف و اخلاق همیشه مقبول نیست بلکه دربعض است و اگر عرف دین و آزاد (که آزاد اندک است) مطابق با معنای حقیقت درملاک انسانی باشد حق است وگرنه همان اخلاق اگر مطابق نباشد باطل است می باشد پس اخلاق و عرف دربعض است یعنی نه تنها قلب مریض داریم بلکه قلب سالم مریض هم داریم البته قلب سالم مریض آن است که قلب تابع مبتنی بر مبانی اعتقاد خدا و اوامرش و عقل معرفت نباشد وگرنه قلب سالم مورد نظر نیست بلکه قلب سالم سالم مورد نظر است می باشد تا سالمش هم سالم باشد و تازه کسی که سخن حقی می داند نباید از بیم مردم از گفتن آن خودداری کند. و تازه اینکه عقل معرفت نیاز ندارد سالمش هم سالم باشد چون عقل معرفت مریضش داشتن روند اثبات ملاک یا عقل معرفت فقط بدون مستنج اسلام ناب داشتن است می باشد پس عقل معرفت سالم که مورد نظر است و عمل تسلسل ناسالمی می تواند داشته باشد پس سالم که نیاز دارد سالم باشد باید این روال سالم بودن سالم باشد پس عمل سه سالم مورد نظر دارد و عملی که دو سالم داشته باشد سالم نیست یعنی عمل درسه شاخص باید سالم باشد البته چون هدف پرداخت عمل سالم سالم سالم است به عمل حال می پردازیم که سه شاخص عمل باید داشته باشد :۱_ توحید تا ولایت و عدل لااقل توحید و معاد و علمی ۲_ انسانیت و اخلاق مداری ۳_ کاربردی کردن و انسانیت و قلب دوشاخص می خواهد : ۱_ توحید تا ولایت و عدل لااقل توحید و معاد ۲_ مبتنی بر مبانی علمی عقلی و اعتقادی و عقل معرفت یک شاخص دارد : ۱_ توحید تا ولایت و عدل . هرکدام که شاخص هایش را نداشت ناسالم است می باشد و درحساب ملاک همانا نیست مگر توحید تا ولایت و عدل است می باشد و آزادگی همانا تقوا است با خدا و معاد باوری است و *درحساب ملاک نیست مگر توحید و نبوت و معاد و امامت و مهدویت و ولایت و عدل و روند اثبات ملاک می باشد مثل انقلابیان و شیعیان یا اهل حقیقت اما آزادگی فقط خدا و معاد دارد همانا با تقوا مثل اهل سنت و مسیحیان و یهودیان و اهل کتاب که مصلح می باشد یا آزاده که چنین کسانی (هردو دسته) بهشت می روند* اما یک گروه فقط درجه آخر با بهشت دارد نه فقط بهشت اهل مهدی است که دلیل این همه مشکل این همه ظرافت و دقیق ما است که به ظاهر چپ و راست کردنمان است قصد دارم از شما اهل مهدی بسازم نه فقط شما اهل حقیقت و آزاده ماندن است می باشد و راهش این است که آزاده با اهل حقیقت یکی شود تا اهل مهدی تشکیل شود و این است که باور به توحید تا ولایت و عدل با توجه بیشتر به توحید و معاد و داشتن تقوا است دراین صورت می توان اهل مهدی شد پس یک فرد انقلابی شود که *به توحید و نبوت و معاد و امامت و مهدویت و ولایت و عدل شود و توجه اش به توحید و معاد (قرآن که جامع این دو است) بیشتر باشد با داشتن تقوا ؛ فقط فقط فقط روند اثبات ملاک برای این مسائل دارد می باشد* این برای اهل نظر شدن است و نزدیک شدن به اوج این روال اهل مهدی است می باشد. و تازه اینکه دلیل اینکه درعمل از حاکمیت خدا جدایم نه درکل که تحت حاکمیت خدا می باشیم این است که آن پیروز دردنیا است که تلاش و کوشش آن بیشتر است نه خوب و بد پس خوب اگر می خواهد شکست نخورد و پیروز شود باید دست به تلاش و کوشش بزند تا بتواند بد را شکست دهد وگرنه بد قدرت دارد ناجوانمردانه ویا درلباس جوانمردانه خوب را به زمین بزند میباشد بله اندکی حاکمیت خدا درعمل جدا نیست این باعث می شود درتاریخ سرکوبی باطل به چشم بخورد می باشد. مثال : دوحیوان درنظر بگیرید که یکی دنبال یکی افتاده یکی فرار می کند آن پیروز است که تلاش و کوشش با او است (اندکی دست روزگار درعمل می باشد) حتی اگر حیوان وحشی و مکار باشد می باشد. ما به معاد و دنیا بعد ظهور معتقدیم پس معتقدیم دست آخر خداوند عملا حساب رسی می کند و حق را به حق دار می دهد اما تا دنیا دنیا است دردنیا به نفع تلاش و کوشش کننده پیش می رود چه حق باشد چه باطل باشد مگر میزان اندکی خداوند ممکن است دست ببرد که باید طرف خیلی بزرگوار باشد تا خداوند امدادش دردنیا به فرد برساند چون معتقد به معاد و دنیا پس از ظهوریم همانا به خاطر تلاش و کوشش دست به هرکاری نمی زنیم چون دردن