هر روز از شهرِچشمان مهربانت ڪَذر مےڪنم بہ دلت ڪہ میرسمرد عشقم را بہ جا مےڪَذارمو در ڪَوشَت نجواےدوستت دارم سر مے دهمتا دل بےقـرارم آرام ڪَیرد...