مخوان بلبل دل ویرانه کس نیست

مخوان بلبل دل ویرانه کس نیست
برای تو  بجز  بند و  قفس نیست
ندایت    را   کسی   باور    ندارد
به  لبها جز نشانی از گَرَس نیست
همه   گُم  گشته  در  ویرانی خود
بیابان پرور و جُزخار وخَس نیست
همه  در  پی  روان  بر  کینه توزی
به دخمه عاشقی درپیش وپَس نیست
غروبی  بی هوا  و خار و محزون
به دلها  جُز  نگاه پُر هوس نیست