اگر دلت پیشِ کسی و سلام و تمجیدِ روزهایِ اولِ کسی جا ماند

اگر دلت پیشِ کسی و سلام و تمجیدِ روزهایِ اولِ کسی جا مانده و با خاطرات و حرف هایِ خوبی که روزی از او شنیده ای هر ثانیه خیال بافی می کنی و هوایی می شوی ، دست بردار !
اگر بی وفاییِ آدمی را به ضمانتِ شیرین زبانی هایی که یک زمانی کرده ، توجیه می کنی و به سمتِ او بر می گردی ، دست بردار !
آدم ها ، خوب حرف می زنند و خوب تر ، تظاهر می کنند ، به همان شدت که تعریف می کنند و قربان صدقه می روند ، تجربه دارند ، پیراهن دریده اند و از این دریدن های مکررشان دست بر نمی دارند .
آدمی که امروز می داند چطور با یک کلام ، قلبِ تو را تسخیر کند ، بارها این کار را با خیلی ها کرده و همین لحظه جایِ دیگری هم بعید نیست ... !
خیلی ها خوب حرف می زنند ، چون قلِقِ آدم ها را بلد شده اند و این اکتشافاتِ پیاپی ، زیرِ دندانشان مزه کرده . برایِ دل کندن از این آدم ها کافیست به این فکر کنی که آن حرف های قشنگ و عاشقانه ی تکراری ، از رویِ عادت بوده و در آن لحظه تو فقط حکمِ یک آدمِ تازه را داشتی ، حرف هایی که خیلی ها شنیده اند و خیلی ها با آن ، احساسی شبیهِ تو را داشته اند ، خیلی ها خواهند شنید و خیلی ها احساسِ تو را خواهند داشت ، چه ارزشی دارد ؟!
فراموش نکن که بعضی از افراد می توانند بیشتر از چیزی که تصورش را می کنی بد باشند !
آدم هایی هستند که با شدت از راه می رسند ، دیگران را به خودشان عادت می دهند ، خیالشان که راحت و کنجکاویِ شان که ارضا شد ، با بهانه ای می روند !
کلامِ آدم ها تضمینِ خوبی برایِ دل بستن نیست !
آدم ها را با رفتارشان ، با اصالتشان و با معاشرینی که دارند ، بشناسید !

#نرگس_صرافیان_طوفان