Season✨️2 Nightmare of Love💖✨️
Season✨️2 _ Nightmare of Love💖✨️
Part 122
بعد از این حرفش دست سویون رو گرفت و ازشون فاصله به جایگاه مخصوصش رفت و سویون رو هم کنار خودش نشوند...خوانده های کیم و چوی و لی هم اومده بودن البته باید هم میومدن اونا همسران وزیر ها بودن جیمین دست منو محکم گرفته بود و حتی یک لحظه ازم جدا نشد انگار قرار بود بدزدنم یا فرار کنم...به رو به رو خیره بود که موقع رقص دو نفره شد...همه دختر های خوانواده ها با همسر هاشون رفتن که برقصن منم یه گوشه نشسته بودم و به زمین نگاه میکردم که دستی جلوم قرار گرفت...
جیمین: افتخار میدید؟
سویون: چرا که نه
با جیمین رفتیم وسط سالن و شروع کردیم به رقصیدن...تا به اوج موسیقی رسید جیمین کمر منو گرفت و بلندم کرد و روی هوا چرخوندم همه ایستادن و به من و جیمین خیره شدن کم کم همه کنار وایسادن و حالا فقط من بودم و جیمین...تنها اون وسط صحنه رو برای خودمون کرده بودیم و هیچ کس نمیومد نگاه های زیادی روی ما بود و همه باز هم یک جور بهمون نگاه میکردن ولی من و جیمین حتی کوچک ترین توجهی بهشون نکردیم..من توی چشمای جیمین و جیمین توی چشمای من نگاه می‌کرد...توی چشمای قشنگش غرق شده بودم با اتمام اهنگ کمی از هم فاصله گرفتیم و جیمین یه تعظیم خیلی جانانه و قشنگ کرد ( همون تعظیمه که توی اهنگ باتر هستااا همون)
منم به نشونه احترام گوشه دامنم رو گرفتم و روی زانو هم خم شدم بعد ایستادم جیمین دستش رو گرفت به طرفم و منم دستم رو دور بازوش حلقه کردم...به طرف جایگاه خودمون برگشتیم و نشستیم...ساعت ها گذشت و با حضور جیمین اون جشن کسل کننده قشنگ شده بود...بالاخره جشن تموم شد همه یکی یکی برای خداحافظی اومدن و رفتن آخرین نفر وزیر اعظم بود یعنی پدر من که وقتی نوبتش رسید جیمین سریع دستم رو گرفت و کشید...و از اونجا دورم کرد میدونستم که باز هم عصبیه...ولی سکوت کردم...به بالکن رسیدیم دوست داشتم برم شب قشنگی بود و آسمون صاف صاف بود و ستاره ها پیدا بودن...دستش رو گرفتم و کشیدمش بیرون...
جیمین: کجا میری؟
سویون: بیا میبینی( ذوق)
جیمین: باش
وارد بالکن شدیم...از این بالا ستاره ها زیبایی خاصی داشتن
سویون: ببین چقدر قشنگه
جیمین: ولی تو قشنگ تری
سویون ویو
نگاهی بهش انداختم لبخندی زدم و دستم رو محکم تر دور بازوش حلقه کردم...و سرم رو روی شونش گذاشتم و به آسمون نگاه کردیم...
جیمین: ستاره هارو دوست داری؟
سویون: اهوم
جیمین: خوبه...
.....
ادامه دارد....
Part 122
بعد از این حرفش دست سویون رو گرفت و ازشون فاصله به جایگاه مخصوصش رفت و سویون رو هم کنار خودش نشوند...خوانده های کیم و چوی و لی هم اومده بودن البته باید هم میومدن اونا همسران وزیر ها بودن جیمین دست منو محکم گرفته بود و حتی یک لحظه ازم جدا نشد انگار قرار بود بدزدنم یا فرار کنم...به رو به رو خیره بود که موقع رقص دو نفره شد...همه دختر های خوانواده ها با همسر هاشون رفتن که برقصن منم یه گوشه نشسته بودم و به زمین نگاه میکردم که دستی جلوم قرار گرفت...
جیمین: افتخار میدید؟
سویون: چرا که نه
با جیمین رفتیم وسط سالن و شروع کردیم به رقصیدن...تا به اوج موسیقی رسید جیمین کمر منو گرفت و بلندم کرد و روی هوا چرخوندم همه ایستادن و به من و جیمین خیره شدن کم کم همه کنار وایسادن و حالا فقط من بودم و جیمین...تنها اون وسط صحنه رو برای خودمون کرده بودیم و هیچ کس نمیومد نگاه های زیادی روی ما بود و همه باز هم یک جور بهمون نگاه میکردن ولی من و جیمین حتی کوچک ترین توجهی بهشون نکردیم..من توی چشمای جیمین و جیمین توی چشمای من نگاه می‌کرد...توی چشمای قشنگش غرق شده بودم با اتمام اهنگ کمی از هم فاصله گرفتیم و جیمین یه تعظیم خیلی جانانه و قشنگ کرد ( همون تعظیمه که توی اهنگ باتر هستااا همون)
منم به نشونه احترام گوشه دامنم رو گرفتم و روی زانو هم خم شدم بعد ایستادم جیمین دستش رو گرفت به طرفم و منم دستم رو دور بازوش حلقه کردم...به طرف جایگاه خودمون برگشتیم و نشستیم...ساعت ها گذشت و با حضور جیمین اون جشن کسل کننده قشنگ شده بود...بالاخره جشن تموم شد همه یکی یکی برای خداحافظی اومدن و رفتن آخرین نفر وزیر اعظم بود یعنی پدر من که وقتی نوبتش رسید جیمین سریع دستم رو گرفت و کشید...و از اونجا دورم کرد میدونستم که باز هم عصبیه...ولی سکوت کردم...به بالکن رسیدیم دوست داشتم برم شب قشنگی بود و آسمون صاف صاف بود و ستاره ها پیدا بودن...دستش رو گرفتم و کشیدمش بیرون...
جیمین: کجا میری؟
سویون: بیا میبینی( ذوق)
جیمین: باش
وارد بالکن شدیم...از این بالا ستاره ها زیبایی خاصی داشتن
سویون: ببین چقدر قشنگه
جیمین: ولی تو قشنگ تری
سویون ویو
نگاهی بهش انداختم لبخندی زدم و دستم رو محکم تر دور بازوش حلقه کردم...و سرم رو روی شونش گذاشتم و به آسمون نگاه کردیم...
جیمین: ستاره هارو دوست داری؟
سویون: اهوم
جیمین: خوبه...
.....
ادامه دارد....
۳.۸k
۲۷ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.