از زیر سنگ هم شده پیدایم کن!

از زیر سنگ هم شده پیدایم کن!
دارم کم کم این فیلم را باور می کنم
و این سیاهی لشکرِ عظیم
عجیب خوب بازی می کنند.
در خیابان ها
کافه ها
کوچه ها
هی جا عوض می کنند وُ
همین که سَر برگردانم
صحنه ی بعدی را آماده کرده اند.

از لا به لای فصل های نمایش
بیرونم بکش!
برفی بر پیراهنم نشانده اند
که آب نمی شود،
از کلماتی مثل خورشید هم استفاده کردم
نشد!
و این آدم برفیِ درون
که هی اسکلت صدایش می کنند
عمق زمستان است در من.

اصلاً از عمقِ تاریکِ صحنه پیدایم کن!
از پروژکتورهای روز و شب
از سکانس های تکراری زمین، خسته ام!
دریا را مچاله می کنم
می گذارم زیر سر
زُل می زنم به مقوای سیاهِ چسبیده به آسمان
و با نوار جیرجیرک
به خواب می روم.

#گروس_عبدالملکیان