بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
راه استغفار - طلب بخشش و پوشش، همیشه باز است، اما توبه باید سریع و به موقع انجام شود؛ چرا که قصد از توبه، ترک گناه، بازگشت و اصلاح میباشد. پس توبه،به معنای ترک گناه، روی کردن به خدا و اقدام برای اصلاح، حتی اگر نسبت به شدیدترین گناهان باشد و گناهکار را ملعون دور از رحمت کرده باشد، اگر به موقع انجام شود نیز پذیرفته است و خداوند دوباره نظر رحمتش را به آنان بازمی گرداند؛ چنان که فرمود:إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ - كسانی كه دلائل روشن و وسيله هدايتی را كه نازل كردهايم، بعد از آنكه در كتاب برای مردم بيان روشن ساختيم كتمان میكنند، خدا آنها را لعنت میكند و همه لعن كنندگان نيز آنها را لعن مینمايند.(سوره بقره آیه 159)
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ - مگر آنها كه توبه و بازگشت كردند و اعمال بدخود را با اعمال نيك اصلاح نمودند و آنچه را كتمان كرده بودند آشكار ساختند كه من توبه آنها را میپذيرم كه من تواب و رحيمم.(سوره بقره آیه 160)
در آیه مورد بحث نیز - ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ - سپس به زودى توبه مى كنند، یعنی: بر گناهان خویش اصرار و مداومت ندارند؛ پس از ارتکاب به گناه، به سرعت آن را ترک میکنند، روی به خداوند می آورند و اوامر و نواهی او را اطاعت می کنند.
فرض کنید:شخصی درتمام عمر دزدی میکرده و پس از مدتی، دستانش فلج شده و یا قطع شده است و یا به هر علّتی، دیگر نمی تواند اموال مردم را سرقت کند - یا کسی با چشمان و بینایی که خداوند منّان به او موهبت نموده، همیشه به نامحرم نگاه شهوت آلود مینموده و یا به آن چه متعلق به مردم است، نگاه خیانتبار داشته است،اما اکنون پیر شده، قوۀ بیناییاش، شهوتش و نیرویش تضعیف شده و ...؛ حال او میتواند تا زنده است استغفار کند، اما توبه اش چگونه خواهد بود؟! او دیگر نمیتواند این گناهان را مرتکب شود، نه این که ترک میکند - و دیگر نمی تواند بازگردد و اصلاح نماید.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
راه استغفار - طلب بخشش و پوشش، همیشه باز است، اما توبه باید سریع و به موقع انجام شود؛ چرا که قصد از توبه، ترک گناه، بازگشت و اصلاح میباشد. پس توبه،به معنای ترک گناه، روی کردن به خدا و اقدام برای اصلاح، حتی اگر نسبت به شدیدترین گناهان باشد و گناهکار را ملعون دور از رحمت کرده باشد، اگر به موقع انجام شود نیز پذیرفته است و خداوند دوباره نظر رحمتش را به آنان بازمی گرداند؛ چنان که فرمود:إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ - كسانی كه دلائل روشن و وسيله هدايتی را كه نازل كردهايم، بعد از آنكه در كتاب برای مردم بيان روشن ساختيم كتمان میكنند، خدا آنها را لعنت میكند و همه لعن كنندگان نيز آنها را لعن مینمايند.(سوره بقره آیه 159)
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ - مگر آنها كه توبه و بازگشت كردند و اعمال بدخود را با اعمال نيك اصلاح نمودند و آنچه را كتمان كرده بودند آشكار ساختند كه من توبه آنها را میپذيرم كه من تواب و رحيمم.(سوره بقره آیه 160)
در آیه مورد بحث نیز - ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ - سپس به زودى توبه مى كنند، یعنی: بر گناهان خویش اصرار و مداومت ندارند؛ پس از ارتکاب به گناه، به سرعت آن را ترک میکنند، روی به خداوند می آورند و اوامر و نواهی او را اطاعت می کنند.
فرض کنید:شخصی درتمام عمر دزدی میکرده و پس از مدتی، دستانش فلج شده و یا قطع شده است و یا به هر علّتی، دیگر نمی تواند اموال مردم را سرقت کند - یا کسی با چشمان و بینایی که خداوند منّان به او موهبت نموده، همیشه به نامحرم نگاه شهوت آلود مینموده و یا به آن چه متعلق به مردم است، نگاه خیانتبار داشته است،اما اکنون پیر شده، قوۀ بیناییاش، شهوتش و نیرویش تضعیف شده و ...؛ حال او میتواند تا زنده است استغفار کند، اما توبه اش چگونه خواهد بود؟! او دیگر نمیتواند این گناهان را مرتکب شود، نه این که ترک میکند - و دیگر نمی تواند بازگردد و اصلاح نماید.(ادامه دارد...)
- ۶۲۸
- ۱۰ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط