خاکسترقلب

#خاکستر_قلب
#part_9
#مرلین

این چی بود دیگه! داشت قلبم میومد دهنم از ترس ؛ واهای! زنگ نزدم به شارلوت سریع با تموم سرعتم رفتم سمته اتاقم ؛ مثل همیشه بازم داشت زنگ می‌خورد سریع جواب دادم با لحن آلوده از ترس و نگرانی گفت

¥ مرلین! عزیزم بلاخره جواب دادی داشتم از ناراحتی می مردم!

تا خواستم حرف بزنم تند تند گفت

¥ کاری باهات که نکرد؟ حالت خوبه؟ چیکار کردی؟ چه جایگاهی اونجا داری ؟ مرلین! اصلا خودتی؟

با خنده گفتم

-یه لحظه دندون تو جیگر بزار عزیز جون!

با صدایی که انگار معلوم بود نگرانیش کمتر شده گفت

¥ باشه چی شده؟ عزیزم!

- هیچ اتفاق خاصی نیوفتاده من خدمتکار اینجام و با چن نفر دیگه

¥ خدارو شکر

صدای پا شنیدم! انگار خیلی وقت بود اونجا بود! برگشتم و امیدوار بودم که جانگ می باشه ولی اون ارباب که حتی اسمشم نمیدونم بود! آب دهنمو صدا دار قورت دادم و همینجوری تو چشماش خیره شدم قلبم داشت از دهنم میزد بیرون صدای شارلوت پخش شد صداش بلند بود یادم رفته بود صداشو کمتر کنم با اخم بهم خیره شده بود

¥ مرلین عزیزم! اگه حات خوبه ، برم باید برم کار کنم تو شرکت

یکم مکث کرد و گفت

¥ مرلین! حالت خوبه؟ صدامو میشنوی؟

یهو گوشی از دستم قاپیده شد ارباب جوابش رو با عربده ی ترسناک داد

+ چه گوهی داری میخوری؟ نمیفهمی اون الان برای منه! اگه یبار دیگه زنگ بزنی به افرادم میگم جنازتو براش بیارن

شارلوت با صدای لرزونی گفت

¥ من و مرلین فقط دوستیم!

ارباب گوشیو روش قطع کرد و به من نگاه کرد و شروع کرد حرف زدن با لحن عربده طوری گفت

+ این کیه تو بود؟ از کی تا حالا برده های من دوست پسر دارن؟

با صدایی لرزون جوابش رو دادم

- وقتی نوجوان بودم با هم توی دانشگاه دوست شدیم فقط دوست تا الانم فقط دوست بودیم! قسم میخوردم ارباب

با عربده و خشم جوابمو داد

+ قسمت به درد پدرت میخوره!

بعد ادامه داد با همون حالت

+ برو توی اتاق شکنجه لباستو در بیار!