من هنوزم دوسش دارم

من هنوزم دوسش دارم
شاید نه مثه اول
ولی اگه بازم ببینمش حالم عوض میشه
دلم تنگ شده براش
برای بغلش،خنده های قشنگش
شب بخیرهاش،دلشوره هایی که همیشه براش داشتم
دلم تنگ شده برا طعم لباش
برا اینکه تو بغلم بخوابه و نگاش کنم
برا اینکه دوباره پسوند «ی» مالکیت بذاره آخر اسمم و صدام بزنه و من هر روز بیشتر عاشقش بشم
ولی یه روز از خواب پاشدم دیدم نگفته صبح بخیر دنبالش گشتم
نبودفهمیدم رفته دیگه نیست
راستی چجوری بدون من زندگی میکنه؟
آخه یادمه میگفت : فلانی یه دنیا و یه تو
خلاصه که آهای اون تیکه ای که از قلبم جدا شدی؛
تو همانی که دلم لک زده لبخندش را...