لذت کمیابی است بیدار ماندن و تماشا کردن دلبرک، وقتی خواب

لذت کمیابی است بیدار ماندن و تماشا کردن دلبرک، وقتی خواب است . آن نفس کشیدن های آرام ، حرکت ملایم قفسه سینه ، لبهای نیمه باز خواستنی . تماشا کردن مرمر تنش ، وقتی نمی داند داری نگاه میکنی و هرثانیه بیچاره تر میشوی ! نگاه کردنش که خوابیده و دلواپس هیچ واقعه ای نیست . و دیدن پلکهایش ، آن قسمتهای کوچک و عزیز تنش که در عمرت کمتر خواهی دید . نگاه کردن به جزئیات صورتش . به انگشتهایش ، به موهایش . نگاه کردن به آرامشی که دارد ، به خوابیدن کودکانه و ماهش . و اوج لذت انگار آنجاست که کنارش دراز میکشی و آهسته به سمت تو کوچ می کند و تو در دلت میخندی به آدم که فکر میکرد بهشت را تجربه کرده با حوا ..... چه لذتهای دلچسب کوچکی را دنیا از ما دریغ می کند ....