در میان هیاهو و شلوغی بی پایان دنیا،

در میان هیاهو و شلوغی بی‌پایان دنیا،
گاهی لازم است لحظه‌ای را فقط برای خودم بردارم؛ لحظه‌ای که در آن همه چیز متوقف می‌شود.
نفسی عمیق می‌کشم،
چشم‌هایم را می‌بندم و با سکوت،
آرامش را به آغوش می‌کشم.
در این لحظه،
نه زمان اهمیتی دارد و نه دغدغه‌ها.
فقط من هستم و آرامشی که شاید مدت‌ها گمش کرده بودم.
این لحظه‌های کوتاه برای من مثل مرهم‌اند؛
فرصتی برای بازیابی، برای گوش دادن به صدای قلبم، دور از شلوغی‌های بی‌پایان جهان...