طبیعتگردی باجانانم

هر وقت در کنارمی آرام میشوم
هر وقت در کنار توأم رام میشوم
طوری نگاه میکنی انگار در زمین
تنها منم فقط ، دچار ِ دام میشوم
تو خواستی که بگذرم از خویش پای دوست
اصلا عجیب نیست که گمنام میشوم
ای عشق دشمنانِ من از دوست بهترند
از بس به سادگی سرِشان خام میشوم
انگار بهتر است کمی واگذاری ام
با اینکه آفتاب ِ لبِ بام میشوم