امتحان زندگی

《 امتحان زندگی 》
فصل 2) p⁵¹

ا،ت بدون حرفی جعبه رو باز کرد و با دیدن انگشتر زیبایی که توی جعبه بود اشک توی چشماش جم شد
الان میتونست دلیل عجله اون روز تهیونگ رو بفهمه
اشک هاش رو گونه اش سرازير شدن از اون روز دیگه کنترلی روی اشک هاش نداشت کانگ دستش روی شونه ا،ت گذاشت
کانگ : زمان درمان هر دردیه همه اینا میگذره
ا،ت بدون حرفه دیگه از هردو اونا تشکر کرد و وارد خونه اش شد چون طبق معمول هیچ کس خونه نبود با قدم های آروم به سمته اتاق اش رفت و روی تخت نشست سردرگم بود دقیقه وفتی که فکر می‌کرد
زندگیش بهتر شده و میتونه طعمه عشق و خوش بختی رو بچشه
امتحان زندگی مثل یه سیلی محکم خورد توی صورتش و دلیل زندگیش رو ازش گرفت
انگشتر رو از جعبه بیرون روی تخت دراز کشید و دستش رو بالا آورد و به انگشتر توی دستش نگاه میکرد
قطرات اشک از گوشه هاش چشماش چکید بی صدا اشک می‌ریخت و دستش دیگرش روی شکمش گذاشت و گوشه لبش کمی کشیده شد و لب کم رنگی زد
ا،ت...... باورم نمیشه یعنی الانه تیکه از وجود تهیونگ توی شکم من رشد میکنه
انگشتر رو با هر دو دستش محکم گرفت و دستاش روی قفسه سینه اش گذاشت و چشماش رو بست اون دختر دلیلی برای زندگی نداشت اما با وجود این بچه‌ همه چیز فرق می‌کرد
_______________________________

ساعت 21 ؛ 25 شب
[ نیویورک بیمارستان مرکزی پرسبیترین ]
از شيشه اتاق بیمارستان به فردی که داخل اتاق بود نگاه میکرد که با صدای دکتر بخش برگشت
.....شما اينجایین پرفسور هونگ
به سمته دکتر برگشت و نیم نگاهی جدی و سردی بهش انداخت و دوباره نگاهش رو‌به جلو داد
دایون : وضعیتش چطوره
.......بخاطر سوختگی صورتش مجبور شدیم بخشی از اجزای صورتش رو جراحی کنیم و امروز باند های صورتش رو باز میکنیم
دایون : وضعیت روحیش چطوره
....هنوز هیچ تعقیری نکرده
دایون : من امروز برمیگردم کره حسابی مراقبش باش اون باید خوب بشه ولی به وضعیت حافظش کاری نداشته باش
......چشم پرفسور هونگ


خواندن بدون لایک حرام‌ست