بورام ⓟ5

بورام پارت پنجم

اشک چشماش و پاک کردم و گفتم =
فراموشش کن
بورام ـ نمیتونم (گریه)
بغلش کردم و گفتم = من پیشتم عزیزم
گریه نکن
راوی=

بورام جونکوک بغل کرد به قدری گریه کرد گه شونه جونکوک کاملا خیس شد
جونکوک ـ بسه
بورام گوش نداد و بازم گریه کرد جونکوک
حس کرد گریه بورام اروم شد اروم سرش و از روی شونش برداشت روی دستاش گذاشت

بورام خوابش برده بود سرش و بوسید توی تختش گذاشت ساعت ها بهش زل زد
3 ساعت گذشت و بورام هنوز بیدار نشده بود

جونکوک ـ بورام... بورام پاشو دیگه شب خوابت نمیبره

بورام هیچ تکونی نخورد

جونکوک ـ بورام
بورام و تکون داد ولی هیچ کاری نکرد

جونکوک ــ بورام بلند شو بورام بورام (صدای بلند)

بورام و براید استایل بغل کرد و داخل ماشین برد
به بیمارستان که رسید

جونکوک = برانکارد

بورام و داخل برانکارد گذاشتن و به سمت یه اتاق حرکت کردن
جونکوک اشفته روی صندلی نشت بعد از 30 دیقه دکتر بورام از اتاق خارج شد

جونکوک ــ چه اتفاقی افتاده

دکی ـ متاسفم...

جونکوک ـ یعنی چی

دکی =شک عصبی بهش وارد شده و بیمار به کما رفته متاسفم

جونکوک

تنها کاری که به ذهنم رسید این بود که برم در خونه یونگی

جونکوک ـ یونگی در و باز کنن

یونگی ــ بله چته تو چرا رنگ و روت پریده

جونکوک ــ بورام

یونگی ــ بورام چی

جونکوک ــ بورام

یونگی ـ د لامصب حرف بزن ببینم چته بورام چی ( فریاد)

جونکوک ــ بورام.... رفت کما (اروم

یونگی_ چی..... نه... نه

یونگی ـ کدوم بیمارستان

جونکوک ــ بیمارستان اسان

یونگی حجوم برد به سمت ماشین که گفتم
صبر کن منم بیام به سمت بیمارستان رفتیم
پشت اتاق بورام واستادیم که

یونگی...