فراق سخته... خیلی سخت...

فراق سخته... خیلی سخت...
اینکه با خودت فکر کنی عزیزی رو دیگه هرگز نمیبینی...
ناخودآگاه غم بزرگی میشینه توی دلت...
طعم تلخی داره این احساس...
و مرور خاطراتی که حتی ارادی نیست...
فقط کافیه چشمت بیفته به یه نشونه مشترک...
و یادت بیاد دیگه هرگز تکرار نمیشه...
آدم یه وقتایی وسطای 38 سالگی تازه معنی غم عمیق یه بیتهایی رو میفهمه...
بیتهایی که یه شاعر عاشق موقع یادآوری یه نشونه سروده...