black flower(p,113)

black flower(p,113)

**
گوشیه جونگکوک بازم زنگ خورد.

از کنار تخت برداشتش و به صفحه اش که بک شماره ی ناشناس رو نشون میداد خیره شد.

ایکون سبز رنگ رو روی قرمز کشید و جوابش رو داد.

م/ج: جونگ کوک....

جونگ کوک کلافه نفسش رو به بیرون فوت کرد.

مادرش دست بردار نبود با یک شماره ی ناشناس تماس گرفته بود.

جونگکوک: مامان....

م/ج: حالت چطوره پسرم؟

خانم جئون با مهربونی پرسید و جونگ کوک نگاهی به پایین تنه ی بیدارش انداخت.

جونگکوک: ای... بد نیستم.

م/ج: چیزی شده؟ مریض شدی؟

جونگکوک پتوش رو کنار زد و چشم های خواب الودش رو مالید.

جونگکوک: نه نگران نباش خوبم مامان

خانم جئون با آسودگی آهی کشید و جونگ کوک ادامه داد.

جونگکوک: چرا با شماره ی ناشناس تماس گرفتی؟

م/ج: با شماره ی خودم چند بار بهت زنگ زدم اما جواب ندادی .

خانم جئون با لحن حق به جانبی به جونگ کوک که از درد عضو خاص بدنش به خودش می پیچید گفت.

جونگکوک: نمی تونستم مامان.....

م/ج: نمی تونستی یا نمی خواستی؟

جونگ کوک چشماش رو چرخوند.

جومگکوک: بیخالش شو مامان.... اگه کاری نداری قطع می کنم.

م/ج: قطع نکن جونگ کوک... خواستم بپرسم با کسی آشنا شدی یا نه؟

خانم جئون با تردید سوال کرد
و جونگ کوک سرشو به تاج تخت تکیه داد.