خان زاده پارت74
#خان_زاده #پارت74
چشم غره ی بدی به سمتم رفت و گفت
_تو واقعا قصد داری روی سگم و نشونت بدم نه؟همینکه زیر بار کتک نگرفتمت خداروشکر کن.
زهر خندی زدم و گفتم
_کاراتون کم از کتک نداره.
نگاه تند و سنگینی بهم انداخت و گفت
_همینجا میمونی بیرونم نمیای.
نموند تا بهم مهلت اعتراض بده و از اتاق رفت بیرون.
با لبهایی آویزون همون جا نشستم و غمبرک زدم. زورگویی اهورا... خیلی زورگویی...
* * * * *
ساعت یک و نیم شب بود که از سر و صداشون فهمیدم دارن خداحافظی میکنن.
از خدا خواسته بلند شدم. سه ساعت بود که بی وقفه داشتم به خنده ها و داد و فریاداشون گوش میدادم و حرص می خوردم.
از اتاق بیرون رفتم و از بالای پله ها سرکی به پایین کشیدم. از بس سیگار و قلیون کشیده بودن که کل پایین رو دود گرفته بود.
در بسته شد! با خیال اینکه همه رفتن خواستم برم پایین که صدای یکی از دخترا رو شنیدم
_اهورا،نمیشه خواهرت و برسونی خونه؟میدونی چه برنامه هایی برای آخر شبمون داشتم؟ حداقل بیا بریم خونه ی ما... ندیدمت، توی جمع هم که نمیذاری سمتت بیام هر بارم میخوایم تنها باشیم یه مشکلی پیش میاد.
صدای جدی اهورا اومد
_دیگه سر خود برنامه نچین پس...حالا هم برو خسته م...
_حداقل فردا رو برای خودمون وقت بذاریم اهورا نمیشه؟
اهورا با همون صدای جدیش گفت
_نه،کار دارم.
لبخند محوی روی لبم اومد.
دختره آروم گفت
_باشه پس... شبت بخیر.
دیگه هیچ صدایی نیومد جز بسته شدن در.
اهورا با خستگی تنش رو روی مبل رها کرد و بلند گفت
_آیلین بیا رفتن.
در حالی که چشمم به لیوان پر از آبمیوه بود گفتم
_بله فهمیدم تا وقتی هستن که یادی از ما نمیکنین مردم از تشنگی.
لیوان آب آلبالو رو برداشتم و سمت لبم بردم و یک نفس سر کشیدم که صدای داد اهورا بلند شد
_نخور دیوونه اون شرابه... ای خدا...
تا ته حلقم سوخت و انگار که یه گالن سرکه داده باشم بالا صورتم در هم رفت.
🍁 🍁 🍁 🍁
چشم غره ی بدی به سمتم رفت و گفت
_تو واقعا قصد داری روی سگم و نشونت بدم نه؟همینکه زیر بار کتک نگرفتمت خداروشکر کن.
زهر خندی زدم و گفتم
_کاراتون کم از کتک نداره.
نگاه تند و سنگینی بهم انداخت و گفت
_همینجا میمونی بیرونم نمیای.
نموند تا بهم مهلت اعتراض بده و از اتاق رفت بیرون.
با لبهایی آویزون همون جا نشستم و غمبرک زدم. زورگویی اهورا... خیلی زورگویی...
* * * * *
ساعت یک و نیم شب بود که از سر و صداشون فهمیدم دارن خداحافظی میکنن.
از خدا خواسته بلند شدم. سه ساعت بود که بی وقفه داشتم به خنده ها و داد و فریاداشون گوش میدادم و حرص می خوردم.
از اتاق بیرون رفتم و از بالای پله ها سرکی به پایین کشیدم. از بس سیگار و قلیون کشیده بودن که کل پایین رو دود گرفته بود.
در بسته شد! با خیال اینکه همه رفتن خواستم برم پایین که صدای یکی از دخترا رو شنیدم
_اهورا،نمیشه خواهرت و برسونی خونه؟میدونی چه برنامه هایی برای آخر شبمون داشتم؟ حداقل بیا بریم خونه ی ما... ندیدمت، توی جمع هم که نمیذاری سمتت بیام هر بارم میخوایم تنها باشیم یه مشکلی پیش میاد.
صدای جدی اهورا اومد
_دیگه سر خود برنامه نچین پس...حالا هم برو خسته م...
_حداقل فردا رو برای خودمون وقت بذاریم اهورا نمیشه؟
اهورا با همون صدای جدیش گفت
_نه،کار دارم.
لبخند محوی روی لبم اومد.
دختره آروم گفت
_باشه پس... شبت بخیر.
دیگه هیچ صدایی نیومد جز بسته شدن در.
اهورا با خستگی تنش رو روی مبل رها کرد و بلند گفت
_آیلین بیا رفتن.
در حالی که چشمم به لیوان پر از آبمیوه بود گفتم
_بله فهمیدم تا وقتی هستن که یادی از ما نمیکنین مردم از تشنگی.
لیوان آب آلبالو رو برداشتم و سمت لبم بردم و یک نفس سر کشیدم که صدای داد اهورا بلند شد
_نخور دیوونه اون شرابه... ای خدا...
تا ته حلقم سوخت و انگار که یه گالن سرکه داده باشم بالا صورتم در هم رفت.
🍁 🍁 🍁 🍁
۷.۸k
۰۷ مرداد ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱۱۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.