تا آمدم بدزدمت

تا آمدم بدزدمت
پدرت رییس جمهور شد
با چند محافظ غول پیکر
برادرت آر پی جی خرید
وسطی وزیر جنگ
آن یکی هم ازسر علاقه شُد تک تیرانداز
خواهرت با بروسلی ازدواج کرد
و مادرت به نیت همه ی پیامبران
برای محافظت از تو تانک سفارش داد
و تو را هر روز با ماشین های ضد گلوله بردو آورد
خانه تان شد قصر
با دوربین های مدار بسته
سیم خاردار و کلی مامور اسلحه به دست.
عینک دودی و از این سیم های پیچ خورده پشت گوش و رمز عبور ،مرور.
چه می دانم
زنگ هم که می زنم
یا منشی معاونِ معاونِ معاونِ آبدارچی تان بر می دارد،
یا می رود روی پیغام گیر
که لطفا منتظر بمانیدو بعد،سمفونیِ وطنم پاره ی تنم.
از هر که هم سراغت را میگیرم
یا روزنامه است
یا پیشخوان دولت
واقعا من با یک لنگه جوراب نیم پارازین تهش کفه دارِ گلدار
با تفنگ آب پاش بچه ی خواهرم
که آن هم دکمه اش خوب کار نمی کند،
چگونه تو را بدزدم نامرد؟
دوستم نداری خب بگو
بگو بیخودی به مادرم نگویم
ببین کجا انداختی
بیچاره یک پا برهنه
از بس پشت پشتی ها را گشته ،
پایش درد گرفته
بگو
دوستم نداری بگو
بگو این بچه هی زنگ نزند دایی
تفنگم کو پس!؟
کی می آوری به خدا لازمش دارم

#رسول_ادهمی