رمان ارباب من پارت: ۶۸

با همون حالت مشکوک من رو به سمت خونه شون کشید و گفت:

_ بیا ببینم قضیه چیه!
_ نمیخوام، مگه زوره؟
_ آره زوره

چپ چپ نگاهش کردم و تو یه لحظه محکم با مشت زدم تو صورتش و دوباره به سمت مخالف دویدم.
کلی دویدم و حتی یه ثانیه هم به پشت سرم نگاه نکردم تا اینکه به یه کوچه رسیدم و سریع وارد شدم‌‌.

کنار دیوار ایستادم، خم شدم و سعی کردم نفس بکشم تا حالم جا بیاد.
از بس دویده بودم گلوم به سوزش افتاده بود و ناخودآگاه به سرفه افتادم اما جلوی دهنم رو گرفتم تا صدام بلند نشه!

_ خوشگله تو اینجا چیکار میکنی؟!

به سمت صاحب صدا برگشتم و یه پسر با چشمهای قرمز و حالت بد دیدم.
با ترس یه قدم به سمت عقب برداشتم و چیزی نگفتم که با صدای بلند خندید و گفت:

_ بوی ترس میاد!
_ شوهرم سر کوچه وایساده، برو واسه خودت شَر درست نکن!
_ از شوهرتم پذیرایی میکنیم خانم خانما

یه قدم دیگه به سمت عقب برداشتم و اونم که مشخص بود اصلا حال خوشی نداره، اومد جلو و گفت:

_ فکر کنم از اون دختر فراری های خوشگلی
_ نه من فراری نیستم!
_ همه اولش همین رو میگن جیگر

بی توجه بهش خواستم فرار کنم اما وقتی به پشت سرم برگشتم، با کوچه ی بن بست روبرو شدم.
قبل از اینکه بخوام کاری کنم اون عوضی از پشت کمرم رو گرفت و همین باعث شد احساس خطر کنم!
محکم دستش رو پس زدم و گفتم:

_ دستای کثیفت رو به من نزن عوضی!
_ جون تو فقط به من فحش بده

از لحن حرف زدنش حالت چندش آوری بهم دست داد!
همینطور داشت کشون کشون جلو میومد و منم دنبال یه راه فرار بودم که یهو صدای فرهاد رو شنیدم:

_ تو اینجایی؟ این کیه؟

چندبار چشمام رو باز و بسته کردم تا تونستم توی اون تاریکی تشخیصش بدم و گفتم:

_ یکی مزاحمم شده عزیزم

و به سمتش رفتم و چشمکی زدم که نمیدونم توی اون تاریکی چشمکم رو دید یا نه ولی به سمت اون پسره رفت و گفت:

_ که مزاحم میشی آره؟
_ نه آقا من نمیدونستم صاحاب داره
_ یعنی هر دختری که پشتوانه نداشته باشه باید اینجوری مزاحمش بشی و اذیتش کنی؟
_ نه من غلط کردم
_ خوبه که میدونی غلط کردی، گمشو برو

بعد هم دست من رو گرفت و حرکت کرد و منم به دنبالش کشیده شدم...