قدر چیزهایی را که داریم بدانیم

قدر چیزهایی را که داریم بدانیم
اهل نصیحت نیستم اما یک جورهایی به من ثابت شده حرف هایی که بزرگتر ها گفته اند و ما گوش نکرده ایم گاهی درست از آب درمیاید
مثلا همین فنجان چایی که الان برای خودت ریختی
فراینده ساده ای دارد:
بلند میشوی کمی از قوری، چای را که تا لب پر است میریزی تووی فنجان، بعد کتری آب را که دارد روی گاز قل میزند برمیداری و میریزی روی چای توی فنجان،
بعد هم با فنجان چای ات میایی لم میدهی روی کاناپه...
ببین چه چیزهایی داری:
توانایی بلند شدن، راه رفتن، توانایی با دست چیزی را برداشتن
گازی که آتش تولید می کند، کتری، قوری، فنجان، آب، چای خشک
و کاناپه ای که رویش لم میدهی...
می بینی یک فرآیند به ظاهر ساده چای خوردن در واقع چقدر دارایی میخواهد و تو همه اینها را داری...
با خودت فکر کن خیلی ها همین ها را ندارند
خیلی ها توانایی بلند شدن از روی تختخواب را ندارند
خیلی ها دست ندارند، پا ندارند، گاز و آب و چای ندارند...
به فرآیندهای دیگر زندگی ات نگاه کن، جور دیگری نگاه کن،
ببین هر کدام از کارهایی که روزانه انجام میدهی محصول چه میزان انرژی و داشته هاست،
چیزی شبیه معجزه ایست که لابه لای تکرارها گم شده...
شاید عشق نداشته باشیم، عشق کسی نباشیم و تنهایی هر روز سایه بیاندازد روی داشته هایمان
اما فرآیند هایی داریم که هر روز معجزه وار رخ میدهد به دست های خدا...
بگو خدا را شکر