وانیا عمارت تاریک اکنون

●وانیا ،عمارت تاریک ،اکنون●

رزالین دوست دوران بچگی من و حال من بود کسی که پناهم شد کسی که کمکم کرد و حمایت گرم بود !
نیم ساعتی بود که به اینجا اومده بود و همش حرف می‌زد، خندیدم و بستنی وانیلی را روی میز گذاشتم .
"خب ،خب جنده خانم چی کار میکنی تنها اینجا !"
خندیدم و گفتم •هیچی !چیکار کنم !•
لبخند شیطانی روی صورت رزالین پدید اومد و به جلو خم شو و با لحن شیطنت آوری گفت "من جای تو بودم دوست پسر می آوردم خونه !"
به این حرفش پوزخندی زدم خودش میدونست اهل این کثافت کاری هاش نیستم ! اما بازم تکرار می کرد !
•بس کن رزالین !• رزالین که تسلیم شده بود به ادای تسلیم دستاش و بالا برد و خندید ،لبخندی زدم و تیکه ای از بستنی مو خوردم و گفتم •رزالین !یه چیز بگم ؟به کسی نمی گی حتی مامانم !•رزالین دست از خنده کشید ،لحنش جدی شد و نگاهم کرد ،حالا می تونستم ببینم که چگونه صاف نشسته !"چیشده وانیا !"
•من یه مزاحم دارم !رزالین !یه مرد سیاه پوش پشت پنجره !


لایک :۱۳
کامنت :۵
فالو هم اگر خوشت اومد خوشحال میشم