به گلاب گفتم:چه خوشبویی ! گفت : گل بودم به دست روزگار چیده شدم ، و در کوره اتش ، سوختم سوختم سوختم ... ولی با متانت صبر کردم کوره خاموش شد خالص شده بودم و عزیزتر از پیش ! ❤️💚
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.