هی اگر سی سال پیش بود

هی! اگر سی سال پیش بود

می گفتی که این گلدان را کجا بگذارم

این آینه را از کجا بیاویزم

و این آلبوم را با چه عکسهایی پر کنم

اما سوال امروز تو این است که:

تخت خواب خود را پشت پنجره قرار دهم

یا پای آن دو سه قفسه ی کتاب

و عصا و پتو برقی را کجا باید گذاشت؟

راست اینکه من و تو در این سال و حال

نمی توانیم آن باشیم که می خواستیم

بلکه آن خواهیم شد که می خواهند

و این جا به جایی ها و سبک و سنگین کردنها را

نباید کاری بیشتر از غلط گیری یک ساعت کهنه ی دیوار بشماریم

که شبانه روزی چند دقیقه عقب می ماند

و زیبا ترین کاری را که می توانیم کرد

در گلدان گذاشتن و به گلخانه بردن گلهای پاییز بدانیم

مونس من!

بگذار که در این ده قشلاقی

خاطرات همه ی بهارها، تابستانها و خزانها را ورق بزنیم

و اجاق زردَ شعله مان را با شاخه های قهوه ای خشک، زنده نگه داریم...


یدالله مفتون امینی