میراث اجباری پارت 6

سامان يه جوري نگام كرد طوري كه تا تهشو خوندم اينجاست كه ميگن خجالت خوب چيزيه
روي مبل پهن شدم و گفتم: بالخره اين عروسي يه مزيت هم واسه من داشت
سامان كنارم نشست و گفت: سميرا؟؟؟
گفتم: ميشنوم
گفت: تو منو دوست داشتي كه راضي به ازدواج با من شدي؟
نگاهي بهش كردم و گفتم: واي....كي فهميدي؟ بالخره اون نامه ها كار خودشو كرد؟ بالخره اون
اشك هاي شبانه روزي ام كه در پس تو اي محبوب دلم....
وسط حرفم از پا شد و گفت: بسه ديگه فهميدم منو مسخره ميكني؟ شد يه بار با تو حرف بزنم مثه
آدم جواب بدي؟
همانطور كه قهقه ميزدم گفتم: اتفاقا آقا جون هم هميشه همين حرفو ميزنه در ضمن خودت
خاستي بدوني كه من هميشه عاشق اون قد بلندو...
صداي زنگ تلفن وسط حرفم به گوش رسيد از جام بلند شدمو گفتم: عشقم بشين سر جات بزار
اون شيكمت گنده تر شه
كوسنو از روي مبل برداشت و شوت كرد طرفم از اونجايي كه تو خونه خودمون اين كار سهند بود
كه با كوسن به طرف من شليك ميكنه برام عادي بود جا خالي دادم و گوشي را برداشتم و گفتم:
بله بفرمائيد؟؟
صدايي نرم و نازك همراه با عشوه گفت: سالم عزيزم سامان جون هستن؟
من كه از حرف زدن دختره خندم گرفته بود گفتم: آره عزيز دلم هستن سرومرو گنده
دوباره با همون لحن گفت: ميشه صداشون كنيد؟
گفتم: چرا نه؟ بگم كي كارش داره؟