عاشقانه

زندگی ما را به سویِ شهر غم می آورد
از عدم ما را به دیدارِ عدم می آورد
حفظ ظاهر کرده دنیامان ولی باور بکن
سنگ هم گاهی شبیه شیشه کم می آورد
زندگی مثل نهنگی در سکوی انقراض
شیونِ امواج را تا ساحلم می آورد
گر چه جان سختیم اما در هجوم باد سرد
سنگ هم گاهی شبیه شیشه کم می آورد