لبخند زد و نگاهش را از من برداشت:

لبخند زد و نگاهش را از من برداشت:
"بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم من و تو یک آدم هستیم... اما خیلی اتفاقی قبل از اینکه به دنیا بیاییم دو تیکه شدیم و جدا از
هم.

"چرا؟"

"چون تو به معنای واقعی کلمه خودِ منی، با این فرق که همه‌ی بدی‌ها و آشغال‌ها از وجودت شسته شده."
هوا را با فشار و صدا از بینی‌ام دادم بیرون:
"زیر آشغال‌ها... باز هم آشغال‌های بیشتری هست. ما تا مغز استخوان آشغالیم."

#رادیو_سکوت